Víctor Manuel

Na carreira de Víctor Manuel, 1979 é un ano crave. Volve ao primeiro plano musical e consegue un gran éxito de vendas co disco Son un corazón tendido ao sol, onde, sen deixar os temas políticos, demostra ser un autor capaz de avanzar, de cantar á súa terra, ao amor, a temas do mundo. Isto prodúcese tras a súa fichaxe pola discográfica CBS que, tras adoptar unha política de sacar novos talentos e rescatar grandes cantantes, entusiásmase coas cancións que propón Víctor. Tal é o caso do tema Só penso en ti, para moitos a súa obra mestra, baseada na relación entre dous mozos discapacitados mentais, que sobe todo o máis alto da listas de éxitos. Con este disco e sobre todo con esta canción, tras uns elepés moi politizados que non tiveron un gran éxito, o asturiano renaceu aos 32 anos e recibiu varios premios revelación, algo que non deixa de ser curioso debido a que xa conseguira varios números 1 durante toda a década anterior. O disco foi gravado en Milán (Italia), coa produción de Danilo Vaona.

En 1980 regresa á cidade italiana para gravar, tamén coa produción de Vaona, un novo disco, Luna, e dá concertos por toda España. Este novo disco inclúe unha canción pioneira sobre homosexuais, Quen puxo máis, que se fai co número uno. Tamén escribe, en homenaxe a Blas de Otero, Pido a paz e a palabra. Ese mesmo ano participa xunto con Ana, Miguel Bosé, Eva e Mocidades nun disco infantil titulado Cousas de nenos no que interpreta os temas A randeeira, O sembrador (con Ana) e Negrito Sandía (con Eva).

Un ano despois edita Ai amor, de novo gravado en Milán e co tema que dá título ao álbum, que se converte noutro dos seus clásicos.